ಓ ಮಾನವ ! ಕೊನೆಗೂ ನಿನ್ನ ಸಾವಿಗಾದವರು ಯಾರಯ್ಯ?

          

                                                                                                            

 ಓ ಮಾನವ ! ಕೊನೆಗೂ ನಿನ್ನ ಸಾವಿಗಾದವರು ಯಾರಯ್ಯ?

 ವೈರಾಣು ನಿನ್ನಿಂದ ಜಗತ್ತೇ ಹೈರಾಣು
 ಲಸಿಕೆ ಎಂಬುದು ಹುಸಿ ಆಗಿದೆ,
 ಎತ್ತ ನೋಡಿದರತ್ತ  ನಾನು ನನ್ನದು
 ನನ್ನಿಂದಲೇ ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರ ಕುರುಡು
 ಮನುಕುಲದಿ ತುಂಬಿತ್ತು  ಅಂಧಕಾರ, ಮಮಕಾರವಿಲ್ಲದ ಜೀವನ ನಶ್ಚರವಾಗಿದೆ.

ಜ್ಞಾನ - ಅಜ್ಞಾನಗಳ ನಡುವೆ ಸಂಸ್ಕಾರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡರೂ ಕುರಡಾಗಿದೆ, 

ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಲೇನು ಭಯದಿ ಮುಸುಕು ಹಾಕಿರುವೆ.

ಸಂಧಿ-ಗೊಂದಿಗಳ ನಡುವೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವ ಸರದಿ, ಆದರೂ ಕಾಯುತ್ತ ಕುಳಿತಿದೆ ಕಾಣದ ಮೃತ್ಯು ಕೂಪ
ಹೊರಗೆ ಹೋದರೆ ಆರು -ಮೂರಡಿ ಸಮಾಧಿ,
ಗೋಡೆಗಳ ನಡುವೆ ಏನಿದು ಪ್ರಪಂಚ?  

ಕ್ರಿಯೆ-ಅಂತ್ಯ ಕ್ರಿಯಗಳ ನಡುವೆ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿದೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ -ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ಸಮಾಚಾರ -ವ್ಯವಹಾರ  
ಭೂಮಿಯ ಕೊರೆದು ಮೆರೆದು ಬಿಟ್ಟೆ -ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡಿ ಹಾರಾಡಿ ಹರಡಿದೆಯ.

ಓ ಮಾನವ ! ಕೊನೆಗೂ ನಿನ್ನ ಸಾವಿಗಾದವರು ಯಾರಯ್ಯ?

                                                                                                                               - ರೋಹಿತಕುಮಾರ
                                                                                                                                        ಕೊಪ್ಪಳ.