ಗದಗ ಜಿಲ್ಲೆ ರೋಣ ತಾಲೂಕಿನ ರಾಜೂರ ಗ್ರಾಮದವರಾದ ಟಿ.ಎಸ್.ಗೊರವರ ರವರ ‘ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಸಖ’ (ಕಥಾ ಸಂಕಲನ) ಓದುಗನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸು ಅಕ್ಷರಗಳ ಪುಂಜವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ಹಳ್ಳಿ ಸೊಗಡನ್ನು ತಮ್ಮ ಆಡು ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುವ ತಿಳವಳಿಕೆಯ ಬಿಂದುವಿನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳಿಗೆ ದನಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟ ಕತೆಯಾಗಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ ತಪ್ಪಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆರು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಈ ಕಥಾ ಹಂದರ ಸಂಗಾತ ಪುಸ್ತಕ ಎಂಬ ಪ್ರಕಾಶನ ಸಂಸ್ಥೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಥೆಯು ಓದುಗನನ್ನು ಬೇರೆ ಕೆಲಸಗಳು ಸ್ಮೃತಿ ಪಟಲ ದಿಂದ ದೂರ ಉಳಿಯುವುದು ಕಂಡಿತ. ‘ಕತ್ತಲಿನಾಚೆ’ ಕತೆಯ ಪದ್ಮಾಳ ಹುಚ್ಚು ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ ದೇವರಾಜನಿಗೂ ತಾಕಿಕೊಂಡ ಬಗೆಯನ್ನು ಯಾವ ಉದ್ವೇಗವೂ ಇಲ್ಲದೆ ತಣ್ಣಗೆ ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸುವ ನಮ್ಮೊಳಗೊಂದು ತಳಮಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗೇ ತಾಯವ್ವನ ಅಕ್ಕರೆ ಮಮತೆಗೆ ಅಂತಃಕರಣ ಮಿಡಿಯುತ್ತದೆ.
‘ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟ’ ಕತೆ ಓದುಗನ ಬಾಲ್ಯ ಕಣ್ತುಂಬಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಲೇಖಕರ ಪದ ಪುಂಜದಲ್ಲಿ ಡಬ್ಬ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟು ತಿನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರುವುದಂತು ಕಂಡಿತ. ಬಾಲ್ಯನೆ ಹಾಗೇ ತಿನ್ನಲು ಕುರಕಲು ತಿಂಡಿಯೊAದಿದರೆ ಸಾಕು ಮತ್ತೊಂದು ಮೊಗದೊಂದು ಬೆಡವೇಬೇಡ. ಓದುವ ಸುಖದಲ್ಲಿಯೇ ಮಿಠಾಯಿ ತಿನ್ನುವ ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಆದರೆ ಅದೇ ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟನ ಆಸೆಯೊಳಗೆ ಇಡೀ ಬದುಕೊಂದು ದುರಂತಮಯವಾಗುವ ಚಿತ್ರಣವನ್ನ ಆರ್ದ್ರವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಕತೆ ಸಿಹಿಯೊಂದಿಗೆ ಕಹಿಯಾಗಿ ಅಂತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
‘ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಸಖ’ ಕಥೆ ಒಂದು ಚಟಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ ಹಾಗೂ ಆ ಚಟಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ ಹಾಗೂ ಆ ಚಟ ಬದುಕಿನ ಸುಖವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದು ಕೊಡುವ ಆ ಕ್ಷಣದ ಸುಖದ ಮುಂದೆ ಸಾವು ಬಂದರೂ ಸರಿಯೇ ಚಟ ಬಿಡಲಾರೆ ಎಂಬ ಅಸಹಾಯಕತೆಗೆ ಶರಣಾಗುವ ಮನೋಧರ್ಮವನ್ನು ಮನೋಜ್ಞವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದೆ.
No comments:
Post a Comment